فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۲

راه در دوست آشکارا مسپار

نامحرم پا بود درین ره رفتار

با پای چنان نه که نماند نقشی

یا نقش قدم با قدم خود بردار