فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۷

دل کشته خنجر ملامت گردید

آواره کشور سلامت گردید

هر غنچه که در گلبن امید دمید

نشکفته هنوز داغ حسرت گردید