فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۱

آن شب که می از لبت شکرنوش شود

کاش آن شب را صبح فراموش شود

نی‌نی گرهی ز زلف پرخم بگشای

تا صبح به صد هوس سیه‌پوش شود