فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۰

چون در جگرت ناوک غم‌بند شود

مگذار که دل به ناله خرسند شود

دریا دریا ز دیده آتش می‌ریز

کان خشک‌نهال ازین برومند شود