فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۷

هجر تو و دیده آتش و موم بود

چشمی که ترا ندیده آن شوم بود

ای قبله دیده دیده خود کافر نیست

کز قبله خود همیشه محروم بود