فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۶

شوخی که گلش بهار امید بود

با تنباکوش الفت جاوید بود

هم عارض خورشید بپوشد از ناز

ز آن ابر که خانه‌زاد خورشید بود