فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹

آنم که ز من زبان سخن نپذیرد

گر روح شوم تمام تن نپذیرد

از بس که شدم دست زد رد و قبول

آیینه ز ننگ عکس من نپذیرد