فصیحی هروی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

از مرگ گل حیات بی‌رنگترست

این نغمه از آن نغمه کج آهنگترست

بر من که چو مردمک به هیچم خرسند

از چشم جهانیان جهان تنگترست