طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶

در وادی عشق، بی خبر باید رفت

آماده صدگونه خطر باید رفت

بر دار، رسن به گوش منصور کشید

کاین جا ره پا نیست، به سر باید رفت