طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۷۶۱

ای شوخ لاله رخسار، باغ و بهار مایی

غم در میان ما نیست، تا در کنار مایی

گر از ره مروت، بر خاک ما نهی پای

با آن رخ فروزان، شمع مزار مایی

تا سرزمین وصلت، در چشمه سار میناست

هم گلستان خویشی، هم لاله زار مایی