طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۷۵۹

سنگباران کرد شبنم بی رخ او باغ را

ورنه کی می بود رنگ از روی گلها رفتنی؟

سختی کنج وطن از راحت غربت به است

کی شرر گردد به پای خود ز خارا رفتنی؟