طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۷۴۰

گل نورسی، ولیکن ز غرور تازگیها

چمن از پی ات گر آید، به بهار ما نیایی

سر خاک ما اسیران، شده موج خیز حسرت

ننهاده پا به کشتی، به مزار ما نیایی