ای روی تو سردفتر گلهای بهاری
بهر تو کند آب چمن آینه داری
چون بلبل صبح از پی وصلت نزند بال؟
خورشید ندارد گل رویی که تو داری
گیرم چو به زور از تو گل بوسه، مکن عیب
بسیاری شوقم ندهد فرصت زاری