طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۶۸۸

از غم دنیا نباشد هیچ کس جان بردنی

کس نمی آید به این غمخانه غیر از مردنی

تلخی ایام بنگر، کام دل از وی مجوی

بحر پرآب است، اما نیست آبش خوردنی