طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۶۷۷

به آن گل می توانی همچو شبنم گشت همزانو

اگر از چشمه سار پاکی طینت وضو داری

نه رنگی از گلت دیدم، نه بوی سنبلت آمد

گلستانی، ولیکن قفلها بررنگ و بو داری