طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۶۶۴

ساقیا لب تشنه ام، آبی چو لعل تر بده

جام سرشاری به عشق ساقی کوثر بده

از صدف در شیوه همت نژادی کم مباش

قطره ای گر می ستانی، در عوض گوهر بده

آسمان نامرد و من از تیغ جورش در هراس

قابل دستار مردی نیستم، معجر بده