طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۵۲۵

مویی شده ام، به که به موی تو بسازم

تا مویه کنان با غم روی تو بسازم

من بلبل مستم، تو هراسان گل سرکش

باید ز ره صبر، به بوی تو بسازم

داغت ز سراپای تنم دود برآورد

می خواست که با آتش خوی تو بسازم