طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۵۱۷

این که هستی خوانده ای، از نیستی هم کمتر است

سایه ای باشد وجود ما ز دیوار عدم

نوبهار باغ هستی یک دو روزی بیش نیست

رو نمی آرد خزان هرگز به گلزار عدم