طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۵۱۴

دایم غم نخوردن یک بوس می خورم

بوسی نخورده ام ز تو، افسوس می خورم

بی غیرتی نگر، که ز بتخانه گرد عشق

سیلی برای ناله چو ناقوس می خورم

سرچشمه دار العطشم تا به کربلا

آبی اگر ز غمکده طوس می خورم