طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۴۵۷

چنان کز بهر آتش، سنگ و آهن را زنی برهم

دو عالم را به یکدیگر زدم از بهر دیدارش