وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸

آنان که به کویی نگران می‌گردند

پیوسته مرا به قصد جان می گردند

از رشک نبات می‌دهم جان که چرا

گرد سر هم نام فلان می‌گردند