طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۴۳۱

هر کجا پیمانه گیرد از لب جانانه بوس

هست تا جان در بدن، می گیرم از پیمانه بوس

شبنم از گل بوسه چین شد، چون ننالد عندلیب؟

آشنا محروم و می گیرد ازو بیگانه بوس