طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۳۹۱

با روی تو خورشید جهانگرد چه باشد

در پیش گل سرخ، گل زرد چه باشد

بر هم نخورد صحبت رندان ز نصیحت

گرم است چو هنگامه، دم سرد چه باشد