وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹

کوی تو که آواره هزاری دارد

هرکس به خود آنجا سر و کاری دارد

تنها نه منم تشنهٔ دیدار، آنجا

جاییست که خضر هم گذاری دارد