وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸

جرم است سراپای من خاک نهاد

لیکن بودم به عفو او خاطر شاد

ای وای اگر عفو نباشد ، ای وای

فریاد اگر جرم نبخشد ، فریاد