وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷

شاها در جهان عرصهٔ در گاه تو باد

آفاق پراز خیمه و خرگاه تو باد

این خیمهٔ بی ستون که چرخش خوانند

قایم به ستون خیمهٔ جاه تو باد