طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۳۱۱

تن ز بسیاری تردامنی ام خاک نشد

خاک ناپاک شد و طینت من پاک نشد

بس که آتش به سرم ریخت خیال تو چو شمع

اشکها ریخت ز چشمم، مژه نمناک نشد