طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۲۸۹

دیگران از فیض، مردم را به خود سازند رام

همچو باران هر که فیضی بیند از ما می رمد

گر به یاد بخت ما، ساقی کند ساز طرب

نقل می رنجد ز می، ساغر ز مینا می رمد