طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۱۹۲
لکه ابری که فیضی داشت، دود شمع بود
کز شرر، باران رحمت بر تن پروانه ریخت