طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۱۴۰

چو طفل غنچه اگر می خورد سبوی شراب

نمی توان ز لب او شنید بوی شراب

دل و دماغ من از کشور عدم به وجود

یکی به بوی گل آمد، یکی به بوی شراب