طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۱۰۷

در هنر چون شانه زلف بتان بی طالعیم

نیست یک مو دستمزدی بهر چندین رنج ما