طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۱۰۲

چون داشت از دویی ننگ، یار یگانه ما

با مردمان نیامیخت، در چشمخانه ما

در باب خانه سازی، همطالع کمانیم

کی بی کجی شود راست، دیوار خانه ما