صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷

بر منتظران ورود یار جانی

ماند بدو ‌امر گویمت تا دانی

یا مرده دوباره زندگانی یابد

یا زنده رسد به عمر جاویدانی