صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۳

خاکی که بکفش بودت از اصفاهان

همراه ببردی ای مرا راحت جان

من خویش بدان خاک مثل میکردم

معلومم شد که بوده‌ام کمتر از آن