صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

ای وای بمن که هرچه عصیان کردم

در توبه گناه بدتر از آن کردم

خود را به نظر گرفته مشرک گشتم

کردم گنه و به شرک جبران کردم