صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴

افلاک نه مست ماست مست دگری است

وین خاک نه پست ماست پست دگریست

زان کارگره خورد بدست من و تو

تا کشف شود که کار دست دگریست