صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۲ - قطعه

اگر نه نفس محیلت مطیع فرمانست

چه سود از اینکه جهانی بود بفرمانت

اگر نه سایه فکن گشته بی‌سرائی را

چه حاصل اینکه بگردو نکشیده ایوانت

تراست گر کنی احسان که حق نوید دهد

به (هل جزاءالاحسان الا احسانت)