به رستم چه خوش گفت فرزانه زال
که ای پور نام آور بیهمال
مترس از دوصد مرد شمشیرزن
بپرهیز از آه یک پیرزن
که تیغ یلان را سپر حایل است
وزان تیر پنهان شدن مشکل است
ز قد کمان وار بس تیر آه
که در یک نفس رفته صد میل راه
هدف جسته و بر نشان آمده
ز دل گشته پران به جان آمده