صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » مثنویات » شمارهٔ ۵۵ - نصیحت

گرت باید به گیتی سر فرازی

بکن در خویش کسب بی نیازی

که هر قدر از کسانچیزی بخواهی

ز قدر خویشتن قدری بکاهی

علی گفت ار کرم کردی‌امیری

چو اکرام از کسی خواهی اسیری

امیری از اسیری به تو ای جان

بده تا میتوانی لیک مستان

پیمبر گفت گر باید جنانت

مخواه از کس بجز یزدان اعانت

بلی جنت حقیقت بی‌نیازی است

بهشتی گشتن اصل سرفرازی است