سیدای نسفی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۶

ای شسته به مشک تر دهان قلمت

پرورده به مغز استخوان قلمت

ننهاده به حرف تو کسی انگشتی

چون شمع دراز است زبان قلمت