لبیبی » ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی » شمارهٔ ۴۴ - به شاهد لغت غر، به معنی دبه خایه
برون شدند سحرگه ز خانه مهمانانش
زهارها شده پر گوه و خایهها شده غر