مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۲
طیبتی نیک گویمت بشنو
رسم مردی مجوی از معنون
هر چه تنگ است دست بخشش او
به همان حد گشاد دارد کون