مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۱۵۵

هر گه که به زلف عنبر ترسائی

بینمت کز او تازه شود ترسائی

تو پای ز هفت چرخ برتر، سائی

چونست که نزد بنده ای برسائی