مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۱۳۲

رفتی پسرا دوش بمی نوشیدن

بودت هوس یار اگر ورزیدن

روی تو بکنده اند معلومم شد

من روی نو کنده چون توانم دیدن