مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۱۲۸

دی خوش پسری بدیدم از سراجان

شایسته و بایسته تر از سراجان

از دست غمش همیشه در ضرا انس

در عشق رخش همیشه در سراجان