مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۴۴

قاضی چو زنش حامله شد زار گریست

گفتا ز سر قهر که اینواقعه چیست

من پیرم و . . . من نمی خیزد هیچ

وین قحبه نه مریم است، این بچه کیست