جیحون یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

آن مرد شریف نام مردود کثیف

کز هستی او یافته امکان تخفیف

دیدم چو ...گفت

آسوده توان خفت در این جای شریف