جیحون یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰

حاجی که ز ساز عیش سوزی نخرد

تا مزرعه زری به روزی نخرد

صد ده دارد بیزد اندر همه عمر

کش هیچکسش گزی به گوزی نخرد