جیحون یزدی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹

لیمو ز لبت چو شکّرِ ناب شود

عنقا ز دمِ تیرِ تو در تاب شود

یک ذره ز مهر رخ چون کوکبِ تو

گر بر دل البرز خورد آب شود