فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۷

هر دل که نداشت نور دانشمندی

از زهد و ریاضتش نشد خرسندی

مرغی که به سوی شاخ بایدش پرید

زینش چه که پا گشایی و پربندی!